Wat was voor jou de reden om rechten te gaan studeren?

Ik was nooit echt sterk in wiskunde of wetenschapsvakken. Wél had ik een talent voor taal en een interesse voor alles wat met mens en maatschappij te maken had. Als ik mijn omgeving mag geloven kon ik het vroeger ook héél goed uitleggen, de buurman doopte mij zelfs ‘de kleine advocate’. Het was voor mij dus heel logisch dat ik zou kiezen voor een opleiding die bij al deze aspecten aansloot. Na mijn middelbare studies ben ik eerst Rechtspraktijk gaan studeren. Toen ik ter afronding van die opleiding bijna drie maanden lang stage mocht lopen bij de politierechtbank te Hasselt, kreeg ik de unieke kans om wekelijks, aan de zijde van de griffier, de zitting te volgen en de advocatuur in volle actie aan het werk te zien. Vanaf dat moment wist ik zeker dat ik nog verder wilde studeren om mijn diploma van master in de rechten te behalen, om dan als advocaat aan de slag te gaan. Inmiddels zijn mijn eerste stappen in de advocatuur gezet en ben ik heel blij dat ik dagelijks mag doen waar ik als student al die tijd van droomde.

Waarom strafrecht?

De fascinatie was al van kinds af aan aanwezig. Je ziet spannende series en films en je stelt jezelf de vraag of het er in het echt ook zo aan toe gaat. En ja, soms hoor en zie je dingen waar je mond letterlijk van open valt, maar eveneens is het steeds weer een confrontatie met échte mensen en échte probleemsituaties. Je taak als advocaat bestaat er dan in om hen zo goed mogelijk bij te staan en hun recht op verdediging te vrijwaren. Dat is wat ik zo boeiend vind: je werkt mét mensen, en niet voor hen. Je loodst hen door strafrechtelijke procedures maar je blijft steeds aandacht hebben voor de persoon die schuilgaat achter de feiten, ongeacht of je de dader dan wel het slachtoffer bijstaat. Een vertrouwensband opbouwen en onderhouden is van cruciaal belang.

Hoe zie jij je job?

Mijn job als strafrechtadvocaat zorgt voor veel variatie en dit vind ik juist zo tof. Geen dag is hetzelfde. Soms denk je dat je een hele dag op kantoor zal doorbrengen, maar dan komt er plots een oproep voor een verhoor binnen en ziet je agenda er onmiddellijk helemaal anders uit. Dan is het een kwestie van flexibel werken en vertrouwen op ons sterk team dat gelukkig heel goed op elkaar inspeelt.

Ik kom ook op veel interessante plaatsen: gevangenissen, rechtbanken, politiebureaus, … maar ik breng ook heel wat tijd door op de baan … en helaas dus ook in de file. Toch zou ik het voor geen geld ter wereld willen inruilen voor een bureaujob waarin ik élke dag hetzelfde zou moeten doen. Bovendien is het strafrecht zo’n uiteenlopende rechtstak: het varieert van een fietsdiefstal tot moord, waardoor je ook voortdurend nieuwe inzichten krijgt.

Wat is je al bijgebleven sinds je bij Crimilex werkt?

Dat het leveren van bijstand veel verschillende vormen kan aannemen. Er is geen “one size fits all”-aanpak. Cliënten zijn in stresserende omstandigheden vaak zo zenuwachtig dat ze niet langer helder kunnen nadenken. Dan heb je een advocaat nodig die nuchter naar de feiten kijkt en je zo goed als mogelijk voorbereidt op hetgeen dat volgt.

Zo stond ik een jonge verdachte bij die kampte met een zware drugsverslaving. Hij werd bedreigd door zijn dealer om zelf verdovende middelen te gaan leveren, maar wilde dit niet. Hij nam dan de (moedige) beslissing om zelf naar de politie te stappen en zich aan te geven. Zeer bewust van zijn eigen problematiek, legde hij volledige bekentenissen af. Na een grondig overleg, waarbij ik vooral luisterde naar zijn verhaal, stond ik hem bij tijdens zijn voorleiding bij de onderzoeksrechter. Daar benadrukten we samen dat zijn plaats niet in de gevangenis was, maar dat hij nood had aan gepaste behandeling om voor eens en voor altijd komaf te maken met zijn verslaving. De onderzoeksrechter volgde ons hierin en liet mijn cliënt vrij onder strikte voorwaarden. Hij was nadien zeer opgelucht: zijn oprechtheid en schuldinzicht waren op zich misschien al voldoende geweest om zijn aanhouding te vermijden, toch had hij nood aan iemand dat hem bij de hand nam en hem door de procedure leidde, iemand die zonder oordeel luisterde naar zijn verhaal en die met hem op zoek ging naar een gepaste oplossing. Ik was nadien blij en ook wel een beetje trots dat ik er mede voor kon zorgen dat hij in afwachting van verder onderzoek niet naar de gevangenis moest, maar nu de gepaste hulp kan krijgen die hij nodig heeft.

Waarom heb je voor Crimilex gekozen?

Dat was een zeer gelukkige samenloop van omstandigheden. Op het moment dat ik begon te solliciteren, was Crimilex niet actief op zoek naar een nieuwe advocaat-stagiair om het team te vervoegen. Toch bleef het kantoor op mijn radar. Toen er plots wél een plaats vrij kwam, heb ik geen seconde getwijfeld. Ik waagde mijn kans en een week later zaten we rond de gesprekstafel. Ik was meteen verkocht. Door de manier waarop Crimilex werkt, door de vennoten waarmee ik sprak, door hun strafrechtexpertise, … Ik ben dan ook heel blij dat Bart, Christophe en Janou mij onder hun vleugels hebben genomen en ik binnen Crimilex mag leren, ervaren, ontdekken, groeien …

Hoe zie je je toekomst als advocaat?

Groots en hopelijk steeds uitdagend. Ik ben nog geen enkele dag met tegenzin gaan werken en ik hoop dat dit altijd zo mag blijven. Dat ik steeds de beste versie van mezelf kan zijn binnen het beroep dat ik zo mooi vind, en dat ik nog lang en veel mag bijleren van mijn confraters om zo een straffe strafpleiter te worden!