Wat was voor jou de reden om rechten te gaan studeren?

Aanvankelijk twijfelde ik tussen rechten en een paar sociale en politieke studierichtingen op de universiteit. Omdat rechten een erg brede opleiding betreft en dit toekomstgericht meer perspectieven bood voor mezelf, heb ik de knoop uiteindelijk doorgehakt. Het verbaast natuurlijk ook niet dat ik reeds interesse had in de advocatuur gelet op het beroep en de verhalen van mijn vader als strafrechtadvocaat.

Waarom strafrecht?

Het is naar mijns inziens een van de weinige rechtstakken waar je zo nauw in contact staat met je cliënteel en met de persoonlijke levenssituatie van iemand. De rechtsvakken op de universiteit die te abstract en te technisch waren lagen mij niet. Strafrecht is bijzonder boeiend omdat elke mens en bijgevolg elk dossier anders is. Er zitten vaak donkere kantjes aan een strafdossier, maar als strafpleiter heb je de taak om ook de persoon achter het dossier een zo goed mogelijke verdediging te geven. Dat maakt het beroep zo uitdagend en speciaal.

Hoe zie jij je job?

Zéér afwisselend. Toen ik afstudeerde wist ik één ding heel zeker. Ik wou absoluut geen 9 to 5 job. De uitdaging dat een agenda bij de start van een werkweek niet vaststaat geeft mij een drive en zorgt ervoor dat werken bijna niet als werken aanvoelt. De combinatie tussen dossierstudie, consultaties met cliënteel in de gevangenis en het pleiten voor de rechtbank spreekt mij enorm aan.

Wat is je bijgebleven sinds je werkt voor Crimilex?

Dat de realiteit vaak de fictie overtreft. Mensen zijn tot veel in staat. Ik dacht mezelf hierop voldoende te hebben voorbereid, maar toch zijn er steeds weer nieuwe dossiers die me blijven verbazen. Ook de emoties van cliënten die gepaard gaan met de feiten die ze hebben gepleegd, is iets waarmee je moet kunnen omgaan als advocaat.

Zo zal één van mijn eerste verhoren die ik mee mocht volgen als stagiaire mij altijd bij blijven. De cliënt in casu was een vrachtwagenchauffeur die een dodehoekongeval had veroorzaakt waarbij een vrouw om het leven was gekomen. De chauffeur was zodanig in shock en emotioneel dat het mezelf ook niet onberoerd liet. Het is in zo een situaties dat je als advocaat steeds professioneel moet blijven, want het is de cliënt die op dat ogenblik op jou rekent.

Waarom heb je voor Crimilex gekozen?

Uiteraard is het antwoord op deze vraag voor de hand liggend gezien mijn vader Bart het kantoor Crimilex mede heeft opgericht. Nochtans was ook mijn interesse voor het medisch recht erg groot toen ik van de schoolbanken kwam. Ik heb lang getwijfeld, maar uiteindelijk toch voor het strafrecht en Crimilex gekozen. Het kantoor steekt er wat mij betreft met kop en schouders boven uit als we het hebben over advocatenkantoren die innovatief, vernieuwend en ondernemend werken. Alles wordt met een ruimdenkende blik bekeken, waarbij iedereen zijn nodige inbreng mag doen. Daarnaast stelt Crimilex werken in teamverband met collega’s voorop, waardoor dossiers steeds vanuit verschillende invalshoeken worden bekeken en meningen worden uitgewisseld. Dat maakt het werken als advocaat bij Crimilex zo aangenaam.

Hoe zie jij je toekomst als advocaat?

Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze als strafrechtadvocaat en het kantoor Crimilex. Ik hoop op termijn nog erg veel te kunnen bijleren van de meer ervaren advocaten in het kantoor. In de toekomst wil ik vooral mezelf zien groeien in het pleiten en hier een eigen weg/stijl in vinden.